گویش پارسی اُستوار ترین دژ برای نگهداری از کَیستی (هویت) ایرانی بودن ما در درازای چند هزار سال گذشته بوده است. و حکومتِ پس ماندگان عرب واسلام ناب محمدی نیز با آگاهی از این نهاده و میراث فرهنگی ، زدنِ ریشهی زبان پارسی را هدف تیشهی کوردلی خودش قرار داده است. هر ایرانی آزاده که نگرانِ از دست رفتن کَتامی (هویت) میهنی و ایرانی بودنش در دوران سیاه حکومت اشغالگر اسلامی است، میتواند سهم بُزرگی در پاسداری از کیستی (هویت) ایرانی بودنِ خویش داشته باشد، اگر او در چهارچوب یک مبارزهی نافرمانی شهروندی (مدنی) و برایِ دهن کژی به این حکومت بیگانه و تازی زادهی اسلامی، به پاسداری از فرهنگ (آیین ها و جشن های) ایران باستان و پارسیگویی روی بیاورد. پروانه ندهید که اشغالگران عرب با پشتیبانی غارتگران جهانی همهی میراث فرهنگی ما را از اندیشهی آیندگان بزدایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر